De kwaliteit van de jeugdhulpaanbieder

De gemeente is verantwoordelijke voor de kwaliteit van de hulp die wordt ingezet. Bij het aanbod dat door de gemeente wordt gecontracteerd, is dit getoetst bij de inkoop en wordt dit periodiek beoordeeld. Bij een persoonsgebonden budget zal dat per situatie moeten worden beoordeeld door het wijkteam. Zo ook in de volgende casus.

De casus

Voor hun dochter met dyslexie en ADHD zijn de ouders samen met het wijkteam op zoek gegaan naar passende hulp. Ze vinden een aanbieder die werkt met de Davis-methode (training/behandeling dyslexie). Deze specifieke methode sluit, in tegenstelling tot het door de gemeente gecontracteerde aanbod, goed aan op de hulpvraag van het meisje en haar ouders. In het gecontracteerde aanbod is deze vorm van hulpverlening echter niet te vinden. De financiering zou in dit geval geregeld kunnen worden via een Persoonsgebonden budget (pgb).

De hulpverlener van de desbetreffende zorgaanbieder heeft geen SKJ of BIG registratie. Om een Pgb aan te vragen bij de gemeente is een van deze registraties verplicht. Een andere optie die wordt benoemd is een informeel Pgb omdat de aanbieder geen SKJ registratie heeft.

Het wijkteam had de volgende vragen: 'Kan de zorgaanbieder vanuit de Jeugdwet worden gefinancierd?' en 'Zijn er buiten het informele PGB mogelijk nog andere opties?'

Ons advies

Onze eerste reactie is dat er een vraag voorafgaat aan de vraag of er een (informeel) PGB kan worden ingezet. Namelijk, of de kwaliteit van hulp wel gewaarborgd is? Het college is verantwoordelijk voor de kwaliteit van de hulp die ingezet wordt.

In het geval van dyslexie zal de behandeling moeten plaatsvinden op basis van het landelijk protocol Dyslexie Diagnostiek en behandeling 3.0. Hiervoor is een SKJ-registratie vereist. Dat geldt ook in het geval van ADHD. De norm van verantwoorde werktoedeling is van toepassing, waaruit blijkt dat er sprake moet zijn van een geregistreerde professional en dat een niet-geregistreerd professional alleen kan werken onder verantwoordelijkheid van een geregistreerd professional.

Wanneer de aanbieder niet volgens de landelijke kwaliteitsnormen werkt bij de behandeling van dyslexie en ADHD, en daarmee niet kan aantonen dat de kwaliteit wordt gewaarborgd, dan is ons advies het Pgb niet toe te kennen. Zowel niet in de vorm van een formeel als een informeel Pgb.

Daarnaast betwijfelen wij of er geen ander door de gemeente ingekocht aanbod beschikbaar is voor deze hulpvraag aangezien het hier gaat om een veelvoorkomende problematiek. Er lijkt onvoldoende motivering te zijn om überhaupt voor een Pgb in aanmerking te komen.